Λουκιανός, Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν 3
[Μτφρ. Ιωάννη Κονδυλάκη : Λουκιανού Άπαντα (τ.2), Βιβλιοθήκη Φέξη Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, Αθήνα χ.χ.]
Ο Διογένης του αποσπάσματος είναι ο γνωστός κυνικός φιλόσοφος.
3 Αυτά λοιπόν, φίλτατε, βλέπων και ακούων, ενθυμήθηκα εν ανέκδοτον του Διογένους· όταν ηκούσθη ότι ο Φίλιππος εξεστράτευε κατά της Ελλάδος, οι Κορίνθιοι όλοι εταράχθησαν και ήρχισαν να εργάζωνται δια την άμυναν· άλλος διώρθωνεν όπλα, άλλος εκόμιζε πέτρας, άλλος επεσκεύαζε το τείχος ή εστερέωνε πύργον και άλλος έπραττεν ό,τι χρήσιμον ηδύνατο· ο δε Διογένης βλέπων αυτά και μη έχων τί να πράξη και αυτός – διότι ουδείς του ανέθετε καμμίαν εργασίαν – περιέζωσε το ένδυμά του και με πολλήν δραστηριότητα ήρχισε να κυλίη το πιθάρι, το οποίον του εχρησίμευεν ως κατοικία, επάνω και κάτω εις το Κράνειον. Όταν δε κάποιος εκ των γνωστών του τον ηρώτησε, διατί το κάνεις αυτό, Διογένη; Κυλίω, είπε, και εγώ το πιθάρι, δια να μη φαίνωμαι ότι μόνος εγώ μένω αργός μεταξύ τόσων εργαζομένων.
archaeographus 
Παράθεμα: Διογένης, ξανά. | archaeographus